معرفی کلی و اهداف رشته کاردرمانی
رشته کاردرمانی(Occupational therapy) از رشته های شاخه علوم تجربی است.این رشته ی حوزه علوم توانبخشی با ارائه خدمات متنوع به افراد ناتوان کمک میکند تا به حداکثر استقلال در زندگی دست یابند.کاردرمانی تنها رشته علوم توانبخشی در مقطع لیسانس است که به درمان اختلالات در حیطه جسمانی و روانی میپردازد.این رشته به عنوان یک رشته کل نگر، تمامی ابعاد یک بیماری و تاثیرات جانبی آن را روی زندگی فرد درنظر میگیرد و با ارائه تکنیک های درمانی مناسب فرد را به سمت فعالیت های روزمره مستقل سوق میدهد.هدف کاردرمانی افزایش عملکرد افرادی است که به هردلیلی دچار مشکل در استقلال فردی،شغلی و اجتماعی شده اند.یک کاردرمانگر وظیفه دارد بررسی کند که فرد برای بازگشت به زندگی چگونه میتواند با مشکلات مختلف کنار آمده و نیاز به کمک فرد دیگری نداشته باشد.پس به طور کلی هدف این رشته بهبود ناتوانی های بیماران و آموزش و درمان معلولین میباشد.خدمات این رشته از بدوتولد تا سالمندی را دربرمیگیرد و متخصصین باید تسلط کافی برعلوم مختلف فیزیولوژیکی، آناتومیکی و روانشناختی داشته باشند. افراد محصل در این رشته میتوانند با داشتن مدرک کارشناسی اقدام به زدن کلینیک کنند. در ایران رشته کاردرمانی در سه مقطع کارشناسی پیوسته،کارشناسی ارشد ناپیوسته و دکتری ارائه میگردد
محیط های کاری رشته کاردرمانی
متخصصین کاردرمانی در حیطه های مختلفی از جمله جسم، روان و ذهن اطفال و بزرگسالان فعالیت دارند.بدین جهت یک متخصص کاردرمانی میتواند در محیط های زیر مشغول به کار شود:
بیمارستان ها
کلینیک های خصوصی
مراکز توانبخشی سازمان بهزیستی
سازمان آموزش و پرورش استثنایی
محیط های کاری مانند زندان ها، مراکز ترک اعتیاد و…
ارائه خدمات به صورت هوم ویزیت
حیطه های فعالیت رشته کاردرمانی:
اختلالات نورولوژیک و ارتوپدیک کودکان
اختلالات ذهنی و روانی کودکان
اختلالات رفتاری کودکان و نوجوانان
اختلالات یادگیری کودکان و نوجوانان
اختلالات نورولوژیک و ارتوپدیک بزرگسالان
اختلالات روانی بزرگسالان
مشاوره و…
توانمندی ها و مهارت های مورد نیاز رشته کاردرمانی:
رشته کاردرمانی از جمله رشته هایی است که صرفا دانش علمی برای فعالیت در این حوزه کاری سخت، ابدا کافی نیست.هر فرد برای اینکه کاردرمانگر خوبی شود نیازمند یک سری توانایی ها و ویژگی های شخصیتی است که لازمه ورود به این رشته می باشد.
ویژگی های شخصیتی:
۱.انسان دوستی و علاقه به انسان ها
۲.اخلاق مداری و داشتن وجدان کاری
۳.صبر و شکیبایی زیاد
۴.هوش بالا
۵.داشتن توانایی های بدنی کافی و سلامت جسمی
۶.خلاق بودن
۷.فن بیان مناسب
۸.توانایی یاددادن و یادگرفتن
ویژگی های تخصصی:
۱.داشتن دانش به روز
۲.استفاده از رویکرد مراجع محور در درمان
۳.درمان براساس شواهد علمی
۴.فعالیت درمانی
۵.توانایی تعیین اهداف درمانی طبقه بندی شده
۶.درک مراجع
۷.توانایی تجزیه و تحلیل
خلاصه دروس ارائه شده برای رشته کاردرمانی
به علت طیف گسترده از مراجعان، دروس این رشته به گونه ای ایست که شامل آشنایی با ساختار بدن و کارکرد آن در تمام سنین میباشد. در این قسمت اسامی بعضی از دروس ارائه شده در این رشته را مشاهده میکنید.
دروس پایه:
آناتومی، استخوان شناسی، روانشناسی عمومی، روانپزشکی عمومی، رشد روانی_حرکتی،بیماری های داخلی و…
دروس تخصصی:
آشنایی با اصول توانبخشی و طب فیزیکی، واحد رادیولوژی، کاردرمانی در بیماری های مغز واعصاب، کاردرمانی در بیماری های ارتوپدی، کاردرمانی در بیماری های روماتولوژی، کینزیولوژی و بیومکانیک، تکینیک های حرکت درمانی، کاردرمانی در بیماری های کودکان، ارزشیابی و اندازه گیری قدرت عضلانی، کارآموزی بالینی، زبان تخصصی و…
توانمندی ها و مهارت های مورد نیاز رشته کاردرمانی
رشته کاردرمانی از جمله رشته هایی است که صرفا دانش علمی برای فعالیت در این حوزه کاری سخت، ابدا کافی نیست.هر فرد برای اینکه کاردرمانگر خوبی شود نیازمند یک سری توانایی ها و ویژگی های شخصیتی است که لازمه ورود به این رشته می باشد.
ویژگی های شخصیتی:
۱.انسان دوستی: مهم ترین ویژگی یک کاردرمانگر علاقه به انسان هاست.اگر متخصصین این رشته به کارخود و انسان ها علاقه مند نباشند نمیتوانند بیماران را درمان کنند
۲.اخلاق مداری و صبر زیاد: توانبخشی نیاز به متخصصی با وجدان کاری بالا و شکیبایی زیاد دارد تا پروسه درمان به خوبی طی شود.
۳.هوش بالا: دروس این رشته بسیار متنوع و سخت هستند و اگر فرد هوش بالایی نداشته باشد احتمالا نمیتواند به خوبی از عهده آنها برآید.همچنین درمانگر باید بتواند تمام ابعاد جسمی و روحی یک مراجع را بررسی کرده و با توجه به آن بهترین روش درمان را انتخاب کند که این موضوع نیازمند هوش بالاست.
۴.سلامت جسمی: برای ارائه خدمات مناسب به مراجعان و همچنین فرسوده نشدن جسم خود درمانگر، بهتراست که کاردرمانگر برای حفظ سلامتی جسمانی خود تلاش کرده و به طور مداوم ورزش کند.
۵.خلاقیت بالا: برای حفظ انگیزه و علاقه بیمار به اتمام دوره درمان درمانگر باید بتواند برنامه های تمرینی مختلف و خلاقانه ای ارائه دهد.
۶.فن بیان مناسب و توانایی یاددادن و یادگرفتن: یک کاردرمانگر باید بتواند سخت ترین مباحث علمی را به ساده ترین شیوه بیان کند و همچنین با روش یادگیری مغز آشنا باشد تا بتواند فعالیت هارا به مراجع و خانواده او یاددهد.
ویژگی های تخصصی:
۱.داشتن دانش به روز
۲.استفاده از رویکرد مراجع محور در درمان
۳.درمان براساس شواهد علمی
۴.فعالیت درمانی
۵.توانایی تعیین اهداف درمانی طبقه بندی شده
۶.درک مراجع
۷.توانایی تجزیه و تحلیل
